Με αφορμή το 2ο αντάμωμα των Σιτοχωριτών σήμερα,κοινοποιώ το ποίημα της αγαπημένης φίλης και συγχωριανής Μαρίας Κουτούση,που θα βρίσκεται μαζί μας στο αντάμωμα.Σίγουρα ,αφού" στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε", θα περάσουμε όμορφες στιγμές ,θα συγκινηθούμε,θα έχουμε πολλά να θυμηθούμε από τα χρόνια της νιότης μας και πολλά να πούμε ..παλιά και καινούρια...!
Ήταν ωραία
---------------------
Τότε που το καλοκαίρι ήταν μεγάλο
και ο Αύγουστος ταξίδευε
με καυτά κύματα στον κάμπο.
Τότε που ονειρευόμασταν
από την ανοιχτή πόρτα του σπιτιού
μεγάλες αγάπες,συντροφιά
με μια "μικρή,πικρή αγάπη"
και ένα σπίτι εκτεθειμένο
στων ερτζιανών τους ανέμους.
Τότε που το κύμα μας δρόσιζε
μόνο με τη μουσική και τους στίχους.
Τότε που το μοναδικό φόρεμα
ομόρφυνε το κυριακάτικο σεργιάνι
και σκέπαζε το χτυποκάρδι της προσδοκίας.
Τότε που οδυνηρές απουσίες
δεν σκοτείνιαζαν την καρδιά...
ήταν ωραία!!
Γιατί με δικά μας υλικά
κατασκευάζαμε τον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου